دوستان عزیز:
ما در بنیاد موفقیت دکتر محمدزاده قصد داریم شما را با دنیس ریچی آشنا کنیم. زندگینامه فوق‌العاده جالب او برای درک بهتر در قالب پرسش و پاسخ به شرح زیر می‌باشد. با ما همراه باشید.
لطفا یک معرفی کلی از خود داشته باشید.
دنیس مک‌آلیستر ریچی هستم. در تاریخ ۹ سپتامبر سال ۱۹۴۱ در دهکده‌ی برونکسویل در نیویورک به دنیا آمدم. پدر من آلیستر ای ریچی، از دانشمندان آزمایشگاه‌های مشهور بل (Bell Labs) و یکی از مؤلفان نظریه‌ی مدارهای سوئیچ‌کننده بود.
آقای دنیس ریچی، از دوران تحصیلتان بگویید.
پس از گذراندن سال‌های ابتدایی تحصیل، به همراه خانواده‌ی خود به سامیت در نیوجرسی نقل مکان کرده، دوران دبیرستان را در این شهر گذراندم. پس از آن، سال‌های ابتدایی تحصیلات دانشگاهی و همچنین تحصیلات تکمیلی و دوره‌ی دکترای خود را در دانشگاه هاروارد گذراندم.
همچنین دوره‌ی کارشناسی خود را در رشته‌ی فیزیک و تحصیلات تکمیلی را در رشته‌ی ریاضیات کاربردی به پایان رساندم. در دوره‌ی دکترا نیز، دفاع پروپوزال خود را با عنوان «ساختار برنامه‌ها و پیچیدگی محاسباتی» زیر نظر پاتریک سی.فیشر گذراندم؛
اما هیچ‌گاه مدرک PhD خود را دریافت نکردم. در آن دوران، علوم کامپیوتر مدرک رسمی از دانشگاه نداشت در نتیجه شرکت های بزرگ فعال در این حوزه، مشکلات عدیده ای برای مدیریت سیستم‌های کامپیوتری خود داشتند. من به دلیل استعداد و علاقه وافر به این حوزه، از دوران تحصیل، به دنبال فراگیری علوم کامپیوتر رفته بودم هرچند هیچ گونه مدرکی برای آن همه توانمندی نداشتم.
از زندگی شخصی خود برای مخاطبان ما بگویید.
من هرگز ازدواج نکرده، زندگی خود را وقف علم و دست آوردهای علمی نمودم. هر روز از ظهر تا انتهای شب در مرکز تحقیقاتی مشغول کار بوده، در نگاه مردمی که مرا می شناسند فردی آرام و متواضع هستم.
آقای دنیس ریچی، درباره ی فعالیت های شغلی و ورودتان به بازار کار بگویید.
در سال ۱۹۶۷ در «مرکز تحقیقات علمی و محاسباتی آزمایشگاه‌های بل» استخدام شدم. من و کن تامپسون در این مؤسسه با هم آشنا شدیم و در دهه‌ی ۱۹۶۰، تحقیقات زیادی روی پروژه‌ی سیستم‌عامل Multics انجام دادیم. نام این سیستم‌عامل مخفف «سرویس اطلاعاتی و محاسباتی چندگانه» (Multiplexed Information and Computing Srvice) بود.
چه شرکت ها و سازمان هایی روی پروژه ی شما سرمایه گذاری کردند؟
سازمان‌های معتبری همچون دانشگاه MIT، آزمایشگاه‌های بل و شرکت جنرال الکتریک روی این پروژه سرمایه‌گذاری کردند. می‌توان من را پدر سیستم‌عامل‌های متعددی از یونیکس و macOS گرفته تا ویندوز NT نامید. در نهایت، من و تامپسون در سال ۱۹۶۹ از این پروژه خارج شدیم.
در سال 1970 تامپسون توانست در آزمایشگاه سازمان و به کمک من و سایر اعضای تیم، نرم افزار خود را بر روی مینی‌کامپیوتر PDP-7 توسعه دهد. یونیکس نامی بود که برایان کرینگان، یکی از همکاران تیم، برای این نرم افزار پیشنهاد داد. من نیز به توسعه سیستم‌عامل یونیکس و این زبان برنامه نویسی پرداخته، نام زبان جدید را C گذاشتم. پس از مدت ها تلاش در این سازمان، در نهایت در سال 2007 بازنشسته شدم.
آقای دنیس ریچی، چه فعالیت ها و تلاش های مهم دیگری در این حوزه انجام داده اید؟
از دیگر فعالیت های من، تلاش در جهت توسعه رمزنگاری روی ماشین cipher بود. من به همراه دو تن از دوستانم به نام های رابرت موریس و جیمز ریدز روی این پروژه کار می کردیم تا در نهایت موفق به ایجاد سیستمی شدیم که می توانست حداقل 2000 کلمه را رمزگشایی نماید. در عین موفقیت بالای محصول نهایی، سازمان NSA اجازه انتشار آن را نداد زیرا این سیستم بر روی ماشین‌های رمزگشایی سایر کشورها نیز قابل اجرا بود.
دلیل اصلی شهرت شما چیست؟
شهرت اصلی من، به دلیل توسعه‌ی زبان برنامه‌نویسی C است که به نوعی پایه و اساس سیستم‌عامل یونیکس نیز بود. من همچنین یکی از مؤلفان کتاب معروف C Programming Language که در اصطلاحات برنامه‌نویس‌ها به «انجیل برنامه‌نویسی» نیز شهرت دارد نیز می باشم.
آقای دنیس ریچی، از جوایز و افتخارات خود بگویید.
من و تامپسون در سال ۱۹۸۳، جایزه‌ی تورینگ را به خاطر تئوری عمومی سیستم‌های عامل و خصوصا توسعه‌ی سیستم‌عامل یونیکس دریافت کردیم. علاوه بر آن، ما مدال Richard W.Hamming را نیز در سال ۱۹۹۰ از انجمن مهندسان برق و الکترونیک IEEE دریافت کردیم. دلیل اهدای این مدال، توسعه‌ی زبان C و سیستم‌عامل یونیکس بود.
همچنین در سال ۱۹۹۷، نام من و تامپسون در موزه‌ی تاریخ کامپیوتر ثبت شد. ما ۲ همکار قدیمی در سال ۱۹۹۹، مدال ملی فناوری ایالات متحده‌ی آمریکا را از دست رئیس جمهور وقت یعنی بیل کلینتون دریافت کردیم. در توضیح مدال ما آمده است که توسعه‌ی زبان و سیستم‌عامل توسط ما ۲ نفر، باعث پیشرفت‌های زیادی در سخت‌افزار، نرم‌افزار و سیستم‌های شبکه‌ی کامپیوتری شده و رشد کلی این صنعت را رونق بخشیده است.
دنیس ریچی، خالق زبان برنامه نویسی C پس از تحمل بیماری‌های سخت، در ۱۲ اکتبر سال ۲۰۱۱ و در سن ۷۰ سالگی از دنیا رفت.
