احساس نگرانی در مورد فرزند و پدر و مادر

احساس نگرانی برای فرزند و پدر و مادر

احساس نگرانی یکی از بدترین احساساتی هست که در وجودمون باعث بوجود آمدن استرس میشه. احساس نگرانی و استرس زیاد یک احساس بد رو ایجاد میکنه. اگر این احساس بد رو بصورت دائمی نگهش داریم، براساس قوانین الهی باعث اتفاقات بد در زندگیمون میشه.

احساس نگرانی و استرس در هر موردی وجود داره اما الان میخوایم در مورد دو نگرانی که همه ما اونارو تجربه کردیم صحبت کنیم:

1) نگرانی پدر و مادر نسبت به فرزند

2) نگرانی فرزند نسبت به پدر و مادر

نگرانی پدر و مادر نسبت به آینده فرزندشون (چه از لحاظ سلامتی، چه از لحاظ مالی، چه از لحاظ روابط و چه از لحاظ معنویت) ممکنه یک مورد طبیعی به نظر برسه اما وقتی ما خودمون رو به جریان الهی وصل می‌کنیم متوجه میشیم که کاری بسیار غلط و اشتباهه.

یک لحظه خودمون رو جای مادر حضرت موسی بذاریم که با الهامی که از خداوند شنید فرزندش به رود نیل سپرد و مطمئن بود که خداوند بهترین‌هارو برای فرزندش می‌نویسه. یا حضرت ابراهیم (ع) که فرزند و همسرش رو در بیابون‌های عربستان رها کرد و اونارو به خدا سپرد (این همان توحید ابراهیم هست).

چرا ما این خدارو در زندگیمون نمی‌بینیم؟! چرا فرزندمون رو به خدای مهربون نمی‌سپریم؟! چرا باید نگرانش باشیم در حالی که خدا خودش گفته من محافظش هستم و بهش روزی میدم؟!

در مورد نگرانی فرزند نسبت به پدر و مادر هم همین سپردن به رب و پروردگار عالمیان مارو آروم میکنه. ما طبق آیات قرآن وظیفه داریم بهشون احترام بذاریم اما نیازی به نگرانی نیست چون خودش همه جوره مواظبمونه و عاشقمونه.

ما باید از قوانین الهی آگاهی داشته باشیم که هرکس در هر موقعیت و مکانی هست خودش اونو جذب کرده و دقیقا طبق عدالت الهی در نقطه درستی قرار گرفته.

ما باید به این نیروی توانگر رب اعتقاد داشته باشیم و فقط فقط از خودش همه خواسته‌هامون بخوایم چون اونه که میگه “إِذَا سَأَلَک عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ” (آیه 186 بقره)

در اینصورت هست که دیگه نگرانی در وجود ما از بین میره چون به خداوندی تکیه کردیم که رب العالمین هست و خودش محافظ همه هست و این اون آرامشی هست که با ذکر و یاد خدا میاد “أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ“.

با این آگاهی‌هاست که دنیا برامون زیبا و دلنشین میشه و فقط فقط خدارو میبینیم.