لحظه حال تنها لحظه نقد در زندگی همه ماست و باید آگاه باشیم که گذشته، درگذشته و آیندهای هم وجود ندارد. چون آیندهی ما با فرکانسهای لحظهی حالمان ساخته میشود.
در لحظه حال بودن را باید از آب یاد بگیریم که هرطور میتواند به راهش ادامه میدهد و لحظهای توقف برای آب وجود ندارد. چون آب یاد گرفته است که در تضادها و مشکلات به راه خود ادامه بدهد و میداند که اگر متوقف باشد مسلما میگندد و کپک میزند.
پس ما هم باید بتوانیم قدمهای زیبای الهی را با در لحظهی حال بودن برداریم. چون وقتی شکرگزار داشتههایمان در لحظه حال باشیم مسلما اتفاقات فوق العاده را برای خودمان جذب میکنیم. چون با شکرگزاری بهترین فرکانس را به جهان هستی میفرستیم و جهان هستی هم آن را به بهترین حالت ممکن به ما برمیگرداند.
در قرآن هم به این موضوع اشارههای فراوانی شده است که یکی از خصوصیتهای مومنین را “لا خوف علیهم و لا هم یحزنون” میداند. یعنی مومنان نه ترسی دارند و نه غمی و معمولا ریشه ترس از آینده و ریشه غم از گذشته میباشد.
پس ما باید آگاهانه کنترل ذهن (تقوا) انجام دهیم و تلاش کنیم که در بیشترین زمان زندگی خودمان در لحظه حال زندگی کنیم تا بتوانیم در مسیر زندگی لذت ببریم.